toczyć

toczyć: toczyć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, toczyćczę, toczyćczy, toczyćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przemieszczać coś ruchem obrotowym, transportować coś na kołach, rolkach itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Toczyć piłkę, beczkę. Toczyć głaz. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'formować okrągły kształt czegoś przy użyciu tokarki, obrabiać, skrawać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Toczyć drewniane kulki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'formować wyroby ceramiczne przy użyciu koła garncarskiego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Toczyć naczynia gliniane. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'prowadzić jakieś działania; wieść, rozwijać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Toczyć sprzeczki, dyskusje. Toczyć walkę, rokowania, wojnę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyniszczać organizm (w odniesieniu do chorób) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gruźlica toczyła kości. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'męczyć, dręczyć, gnębić (w odniesieniu do ujemnych przeżyć, stanów emocjonalnych) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Melancholia toczyła czyjąś duszę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pobierać płyn, spuszczając go skądś; ściągać, lać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Toczyć piwo z beczki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}toczyć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa {{/stl_8}}– stoczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'zwykle o kornikach: drążyć, niszczyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Korniki toczyły szafę. Stół stoczony przez korniki. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

toczyć — okiem (oczami), wzrokiem, spojrzeniem (po czymś, po kimś) zob. oko 61 … Słownik frazeologiczny
toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… … Słownik języka polskiego
toczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się ruchem obrotowym, przesuwać się na kołach, rolkach; posuwać się, jechać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pociąg toczy się po szynach. Kule toczą się po podłodze. Powóz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
toczyć się — Coś toczy się swoim, wytkniętym, starym torem lub innym, nowym torem zob. tor 1. Coś toczy się utartym torem zob. utrzeć 1. Rzecz toczy się o kogoś, o coś zob. rzecz 17 … Słownik frazeologiczny
iść [kroczyć, toczyć się] utartą drogą [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 33}} robić coś, korzystając z istniejących wzorów, osiągnięć w danej dziedzinie; o sprawie: przebiegać według ustalonych zasad, reguł :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś w swoim rozumowaniu idzie, kroczy utartą drogą, utartym szlakiem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
katulać — ndk I, katulaćam, katulaćasz, katulaćają, katulaćaj, katulaćał, katulaćany rzad. «posuwać, popychać coś obracając, wprawiając w ruch wirowy; toczyć, turlać» Katulać piłkę. katulać się rzad. «posuwać się obracając się; toczyć się, turlać się»… … Słownik języka polskiego
kulać — ndk I, kulaćam, kulaćasz, kulaćają, kulaćaj, kulaćał, kulaćany kulnąć dk Va, kulaćnę, kulaćniesz, kulaćnij, kulaćnął, kulaćnęła, kulaćnęli, kulaćnięty, kulaćnąwszy «posuwać, toczyć coś okrągłego, turlać» Dziewczynka kulała piłkę. kulać się kulnąć … Słownik języka polskiego
bój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. boju {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywna, zawzięta walka zbrojna; bitwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Toczyć zażarty i krwawy bój o zdobycie przyczółka. Boje partyzantów. Wejść … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
skrzyżować — Skrzyżować, krzyżować z kimś szablę (szable), szpadę (szpady), miecz (miecze) a) «stoczyć, toczyć z kimś walkę na białą broń»: Rzymianie oglądali się trwożliwie dokoła i nie chcieli się bić, dopiero gdy z tłumu zaczęły padać gniewne okrzyki:… … Słownik frazeologiczny

Academic Dictionaries and Encyclopedias

toczyć

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Academic Dictionaries and Encyclopedias

Langenscheidt Polski wyjaśnień

toczyć

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link